Hoest bij kinderen is een vaak voorkomend probleem in de huisartsgeneeskunde. Hoewel meestal goedaardig, vraagt dit symptoom bijzondere aandacht. Hoesten kan een bron van ongemak en slapeloosheid zijn bij het kind, maar ook van slapeloosheid of bezorgdheid bij de ouders: zij hebben angst dat hun kind ‘s nachts aan verstikking zou overlijden.

In dit tweede artikel over de kwaliteitszorg in de huisartsgeneeskunde wordt een Europees instrument voorgesteld waarbij de huisartsenpraktijk zelf het middelpunt van kwaliteitsverbetering is. Dit instrument, EPA, werd in 37 huisartsenpraktijken in België getest. De deelnemers waren enthousiast, omdat ze snel veel te weten kwamen over de werking van hun praktijk en ook omdat ze zich met andere praktijken konden vergelijken. Voor een ruimere toepassing van EPA in de Belgische context is er wel nood aan meer coaching en infrastructuur.

In België wordt meer en meer aandacht besteed aan de kwaliteit van de gezondheidszorg en de verbetering ervan. Op federaal niveau worden hiervoor steeds ruimere budgetten vrijgemaakt. Wat de huisartsgeneeskunde betreft, zijn vooral het accrediteringsysteem, de werking van de Lok’s en de feedback over het voorschrijfgedrag door het Riziv belangrijke pijlers. Maar biedt dit wel voldoende garantie voor een betere kwaliteit? Dit eerste artikel, gebaseerd op recent onderzoek, beschrijft een aantal kernbegrippen van de kwaliteitszorg en stelt vragen bij de efficiëntie van de belangrijkste...

Naast anamnese en klinisch onderzoek benadrukken recente richtlijnen het belang van spirometrisch longfunctieonderzoek voor een juiste diagnose en inschatting van de ziekte-ernst bij astma en COPD. Maar hoe staan huisartsen tegenover dit onderzoek? Vinden ze het zinvol en haalbaar in de huisartsenpraktijk? Bezitten ze een spirometer, en zo ja, gebruiken ze die dan ook? En zijn huisartsen ten slotte voldoende opgeleid om een goed spirometrisch onderzoek te doen? Uit de resultaten van dit beschrijvend onderzoek blijkt dat een derde van de huisartsen een spirometer in de praktijk heeft, maar dat...

Beide wetenschappelijke huisartsenverenigingen van het land leveren heel wat inspanningen om aanbevelingen te ontwikkelen die huisartsen helpen bij hun praktijkvoering. Nadat de Wetenschappelijke Vereniging van Vlaamse Huisartsen (WVVH) in 2000 reeds peilde naar de houding van Vlaamse huisartsen tegenover aanbevelingen, nam ook de Société Scientifique de Médecine Générale (SSMG) in 2002 een gelijkaardig initiatief. Hierna leest u de resultaten van de bevraging.